Ondertussen zijn mijn rijlessen achter de rug. Daar het voor mij de allereerste keer was dat ik een gemotoriseerd voertuig bestuurde was het wennen en leren op alle denkbare terreinen.
Ontkoppeling en versnellingen gebruiken, gas geven zonder te overdrijven, snelheden boven de 25km/uur,.... het was allemaal nieuw.
Ik denk dat ik er niet eens zo slecht vanaf bracht daar ik tegen het einde van dag mijn voorlopig rijbewijs kreeg. Ik had me er al op voorzien dat instructeur zou melden dat ik beter nog enkel uurtjes extra les zou volgen, maar na een rit van meer dan een uur in de omgeving van Brussel vond hij dat blijkbaar niet nodig.
Ons oefenmachinne was een Honda CBF 500. De snelheidsmeter op de motor loopt door tot 220 km/h en deze motor staat gekend als een beginners motor.
Ik vond het zalig om aan 50 tot 70 km/uur rond te rijden. Natuurlijk geraakte ik de eerste paar keren aan een rood licht niet terug opgestart, maar na een kwartiertje was dat voorbij.
Het is wel even schrikken als je aan gashendel trekt, je schiet immers vooruit en voor het je weet rijd je sneller dan toegelaten 50km/uur.
Het trouwens pas aangenaam rijden eenmaal voorbij de 50km/u. Op lagere snelheid is klooien met de gashendel en versnellingen om 30 a 40 km/u aan te houden. Eenmaal voorbij de 50 is het veel gemakkelijker om de motor op snelheid te houden.
Maar ik begrijp des te beter die duizenden hobbyisten die elk weekend hun ros van stal halen.
Erg praktisch is een klassieke motor niet: groot, log, zwaar, geen bescherming, je wordt vuil,... maar het is een zalig gevoel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten