donderdag 14 oktober 2010

Eindelijk

Weg met de zonnebril, slagschaduw,... gedaan met mensen die plots uit het niets (de schaduw) de straat opspringen.  Eindelijk is de herfst daar.
De meeste motorrijder rijden liefst in de zomer, als het mooi weer is.  Ik rijd nog niet eens een jaar, maar heb me de hele zomer zitten afvragen wat er nu zo leuk is aan de felle zonlicht en het zweten in je motorpak.

Geef mij maar zo'n dag als vandaag.  Nevel en mist, maar net niet teveel, en wolkendek zonder regen,... fris maar toch niet te koud.  En wat een mooi licht om foto's te maken.  De wetenschap dat er de komende zes maanden nog tientallen gelijkaardige dagen komen maakte van mijn rit naar het werk een echt feest.
Veel tijd om te stoppen en foto's maken had ik eigenlijk niet, ik had een afspraak en kon het echt niet maken om te laat te komen. Maar ik kon het niet laten.

dinsdag 12 oktober 2010

Rit door de Vlaamse ardennen

Ik rijd dan wel nagenoeg elke dag op de Wesp, meestal is het met een bepaald doel.  Elke dag naar het werk, naar een activiteit, een lezing, een afspraak, ... Het gebeurt haast nooit dat ik de Wesp bovenhaal om gewoon eens voor het plezier rond te rijden.  Al geef ik graag toe dat ik elke ochtend uitkijk naar de rit naar het werk.


In dat kleine jaar dat ik met de motor rijd ben ik welgeteld twee keer enkel en alleen voor rit zelf op de Wesp gekropen, en dat was twee keer voor een ride-out met andere wespen.  Plots kwam dan alles samen en was er gewoon drie uur tijd om er gewoon op uit te trekken.  Zonder specifiek doel, gewoon rijden voor het plezier.
Ik herinnerde me dat iemand op het Vespa forum verwees naar een paar routes die hij op routeyou publiceerde.  Even zoeken, de GPS aan de computer hangen, en .... klaar voor het vertrek.


Eerst richting Ninove en dan via N8 richting Oudenaarde.  De eerste 10 kilometer zijn niet veel anders dan mijn regentraject naar Brussel, dat is dan ook diezelfde N8 (beter bekend als de Ninoovse Steenweg) maar in de omgekeerde richting.  Na een tiental kilometer begint het echter leuk te worden.  De weg is er niet goed aan toe, en op de Wesp komen sommige putten hard aan, maar het kan de pret niet derven.  Een mooi glooiende baan en bijna geen rode lichten.
Hoe meer ik Oudenaarde nader hoe meer het lijkt of iedereen met de motor rijdt.  Ik tuf rustig aan 70 km/u, de Wesp kan zeker veel sneller maar zo tussen de 70 en de 90 km/u vind ik de ideale snelheid. Voor mij een dikke BMW tourer en achter mij een Virago even verder achter ons hoor ik het gedonder van een Harley.  En dan zijn er natuurlijk Ducati's, KTM's, Streetriples en een hele waaier Aziatisch viercilinder geweld dat liever niet mooi mee rijdt in het treintje aan 70 km/uur.  De ene komt redelijk schuchter aanzetten en klimt één per één tot vooraan het treintje anderen denderen voorbij aan een rotvaart om dan rood op te lichten als er een tegenligger aankomt.
Het is alsof de Wesp en de tweecilinders een pakt hebben: wij zijn hier om gezellig rond te tuffen en te genieten van de omgeving.  De Wesp heeft trouwens geen probleem om al die zware machines bij te houden en als er in een bocht al eens een gaatje geslagen wordt dan ligt het eerder aan de bestuurder dan aan de Wesp.  Af en toe scheurt de Wesp gewoon mee de bocht door en vraagt de bestuurder zich nadien af waarom dat nu nodig was, maar het was wel ferm genieten.


Daar staat dan plots het bordje Oudenaarde, ik heb haast spijt dat we er bijna zijn.  Op de markt aangekomen lijkt het wel of er een motortreffen bezig is, alle maten en formaten staan er mooi naast elkaar opgesteld en op de terrasjes zitten bestuurders te genieten van het laatste mooie weekend van het jaar.
Ik besluit niet teveel tijd te verliezen, even sigaartje roken, en dan op de GPS naar de route zoeken: Vespamania.

De route begint flauw, je rijd door het centrum een paar woonblokken in, dan even een paar mooie baantjes en dan terug een woonwijk in... Na 10 minuutjes echter wordt het prachtig.
Ik kan er maar niet genoeg van krijgen en stop haast om de 100 meter om te kijken of ik het landschap kan vangen met mijn fototoestel.
De eerste keren berg ik het toestel telkens mooi op onder het zadel, maar dan besluit ik toch maar gewoon om mijn hals te laten hangen onder mijn jas.

En dan plots blijkt het 16 uur te zijn.  Ik had beloofd om rond 17 uur terug thuis te zijn om samen nog te genieten van laatste uren van het weekend.  Als ik naar de GPS kijk blijkt dat ik amper 10 km van de route heb afgelegd. Een uur voor 10 km,... het is daar gewoon veel te mooi. En heb niet eens gestopt om foto's te maken op één van de zo befaamde kasseibaantjes, en ik ben nog niet...

Ik vraag aan de GPS om naar huis te loodsen.  Ik stel de GPS in op de snelste weg, in de hoop dat hij me naar de N8 gaat loodsen, wat hij ook doet.  Op de terugweg is er veel minder verkeer waardoor het tempo ook iets hoge ligt. Ik haak me deze keer vast aan een treintje met een prachtige witte Mercédes als locomotief.  Zo'n wagen uit de jaren 70 waar Brussel in de jaren 80 en 90 vol van stond en die je elke zomer gepakt en gezakt richting Marokko zag vertrekken.  Toen noemden we het ne ***bak, nu is dus een oldtimer geworden voor weekendritjes naar de vlaamse ardennen.
De mercedes rijdt net iets te traag naar mijn zin en blijkbaar ook naar die van een paar andere motoren die haast samen met mij besluiten om hem eens te bewonderen door de achteruitkijkspiegel.  En dan is die zwerm Aziatisch viercilinders daar terug, de eerste keer richting Oudenaarde en even later schiet hij ons voorbij richting Ninove.  Nu begrijp ik waarom die viercilinders hier aan zo'n rotvaart door bochten vliegen, ze rijden een hele namiddag heen en weer, hopelijk voor hen kennen ze hier nog paar mooie wegen.
Zelf voel ik me ook al wat zekerder en kan ik mooi mee met treintje tourers en tweecilinders waar ik me aan vasthaakte.  Je vraagt je af waarvoor al die extra liters cillinder inhoud eigenlijk moeten dienen.  Al geef ik eerlijk toe dat ik wat graag op de Sportster die net achter me reed had gezeten.  Ik laat hem een paar keer inhalen om hem dan weer in te halen,... alleen voor het geluid en gedonder wil ik eens met zo'n sportster de baan op.  Al zal het met mijn +1m87 wellicht wringen worden om erop te geraken.
De Wesp vind dat geflirt met die dondermachine maar niets en dus stoppen we maar even voor een sigaartje, het was alweer geleden van op de markt van Oudenaarde. Een koppeltje op een Honda Deauville vindt blijkbaar dat ik er mooi plekje uitkoos en stopt naast me om ook een dosis nicotinne binnen te halen of was het om de wesp te keuren.  Ze vragen me alles wat er te weten valt over de Wesp, die zich gewillig laat keuren.  De Wesp laat zelfs toe dat ze er met zijn tweetjes even op gaan zitten om te even te voelen of je er aangenaam met twee op kan zitten.


Maar ik moet op tijd thuis zijn, en dus moet er voortgemaakt worden.  Als ik bijna thuis de straat inrijd zie ik net de kinderen uit de wagen stappen, ze zijn net terug van de scouts en dus zijn we allen op het afgesproken uur klaar om te genieten van de laatste uurtjes van het weekend.
Als ik later op de avond de foto's in de computer inlaad stel ik vast dat ik nog veel te weinig heb genomen.  Ik heb er amper een paar die weergeven hoe mooi die rit wel was.  Een goede alibi om snel terug tijd te vinden om de rit eens uit te rijden.


http://www.routeyou.com/route/view/98486/motorroute-en-autoroute-vespamania-1.nl

vrijdag 13 november 2009

60 km per liter?

Scooter verbruiken heel wat minder dan een wagen en doorgaans ook een pak minder dan de doorsnee motor.  Toch blijft het verbruik meestal ergens hangen tussen de 4 tot zelfs 6 liter per 100 km.  Mijn Vespa Cosa zou volgens een aantal recensies 1 liter per 15 km verbruiken (of 6,6 liter per 100km).  Mijn eigen ervaring geeft aan dat hij iets minder gulzig is dan die testen, maar ook ik zit aan 4 tot 5 liter per 100km.
Alles boven de 4 liter per 100km vind ik persoonlijk te veel. Het probleem is natuurlijk dat het eigenlijk enkel de -50cc klasse is die aan dergelijk verbruik zit.

Piaggio kondigt voor zijn Hybride 125 CC een verbruik aan van +/- 2,5 liter per 100km.  Dat is goed nieuws ook al omdat Piaggio er voor gekend staat om gulzige motoren op de markt te brengen.  De Piaggio (en dus ook Vespa) motoren hebben de goede reputatie duurzaam en krachtig te zijn, ze zijn doorgaans ook iets gulziger dan de motoren van andere producenten.

We kunnen er dus van op aan dat de hybride modellen van Piaggio (& Vespa) dus niet zullen inboeten aan vinnigheid en kracht, al zullen we de eerste onafhankelijk testresultaten moeten afwachten.



Goed nieuws komt er deze dagen echter van LML.  LML is een Indische fabrikant die sinds enkele jaren de Vespa PX onder de naam LML Star op de markt brengt.  LML bouwde de PX tot enkele jaren geleden voor Vespa, toen Vespa besloot om het model uit productie te nemen kochten ze de licentie over om met een eigen versie van de PX op de markt te komen.

Nu laat LML weten dat ze een nieuwe versie van die scooter op de markt gaan brengen.  De 2 takt wordt vervangen door een 4 takt motor die met 1 liter benzine 60 km ver zou geraken.
Wellicht zullen de cijfers een beetje optimistisch zijn maar zelfs al heeft de scooter 1 liter voor 45km nodig dan nog verbruikt hij amper evenveel als de nieuwste hybride motoren van Piaggio.



LML brengt twee versies van de Star 4takt op de markt: een 125cc versie en een iets krachtigere 150cc.  De scooter ziet er alvast prachtig uit.  Ik ben zeer benieuwd naar de eerste testresultaten: is de motor zo zuinig als aangekondigd en niet in het minst is hij vinnig en krachtig genoeg.  Een maximum snelheid van 80 km/uur is echt wel te weinig maar veel meer dan 100km/uur is ook niet echt nodig.

zaterdag 7 november 2009

Gezien worden

Vandaag in de Doe hetzelf zaak een paar reflecteren stickers gekocht.  Samen met de kinderen heb ik er mijn rugzak (en hun boekentassen) mee versierd.
Alle beetjes helpen en we hebben ons goed geamuseerd.

Ge gaat toch niet met *de Motto* rijden, zijt ge misschien uw leven beu?

Je kan me bezwaarlijk een ervaren motorrijder noemen.  6 uur rijschool en 1000 km op mijn Vespa, tot zover reikt mijn ervaring ondertussen.
Ik behoor dus nog steeds tot de categorie met het grootste risico. de cijfer geven immers aan dat de meesten ongevallen gebeuren in de eerste vijf maanden dat je met een nieuwe motor rijd.  Ik heb mijn Vespa nu twee weken.

Je kan natuurlijk niet de hele tijd zitten bibberen van de schrik op een motor.  Ik denk dat je er dan beter mee stopt.  Anderzijds denk ik dat een goede dosis angst wel op zijn plaats is.

75% va de ongevallen met een motor zijn aanrijdingen met een wagen.  Daarvan wordt tweederden veroorzaakt door de automobilist die  de voorrang van rechts niet geeft aan de motor, aldus het Hurt report: http://www.motorcyclesafetyinfo.com/hurt_study.html
Een uitgebreide Europese studie geeft gelijkaardig resulaten: http://www.motorcyclesafetyinfo.com/motorcycle_accident_in_depth_study.html

Iedere motorrijder zou de resultaten van die studies eens moeten doornemen, ze zijn ontstellend.  Maar je kan er zeer veel uit leren om je rijgedrag aan te passen.
Ikzelf vertraag zeer hard voor elk kruispunt.  Enkele ervaren motorrijders wisten me te vertellen dat ook zij enkel op die manier ongeval vrij zijn gebleven.
Op mijn beperkte ervaring van 100km ben ik al twee keer ontsnapt aan een aanrijding doordat ik ik kon stoppen.  Twee maal een auto die mij mijn voorrang van rechts niet gaf. De ene kwam van een zijstraat de andere was een tegenligger die afsloeg.
Zij hadden mij wellicht niet gezien (of me verkeerd ingeschat) maar ik hen gelukkig wel.

Studies geven aan dat het eigenlijk heel normaal is dat een automobilist je niet ziet. Mensen scannen hun omgeving af om gevaar te detecteren.  Te voet, met de fiets of met de motor ben je geen gevaar voor iemand die een stalen kooi op wiielen zit.  Automobilisten zijn op zoek naar andere auto's, vrachtwagens, bussen, een trein,... een zwakkere weggebruikers hebben ze gewoon niet gezien.  Het lijkt wel of ze dwars door je heen kijken.
Automobilisten met een rijbewijs voor de motor zijn beduidende minder gevaarlijk voor zwakke weggebruikers wat aangeeft dat het ook wel om een attitude gaat.

Hiervoor schreef ik reeds dat ik het eigenlijk onverantwoord vin dat iemand met autorijbewijs zo maar met een motor mag gaan rijden.  Verschillende studies bevestigen dat gevoel en tonen aan dat motorrijders die rijlessen volgden veel minder snel betrokken raken in een ongeval dan mensen die zichzelf of via een vriend met de motor leerden rijden.

donderdag 5 november 2009

Twijfel

Ondertussen zijn mijn rijlessen achter de rug. Daar het voor mij de allereerste keer was dat ik een gemotoriseerd voertuig bestuurde was het wennen en leren op alle denkbare terreinen.

Ontkoppeling en versnellingen gebruiken, gas geven zonder te overdrijven, snelheden boven de 25km/uur,.... het was allemaal nieuw.

Ik denk dat ik er niet eens zo slecht vanaf bracht daar ik tegen het einde van dag mijn voorlopig rijbewijs kreeg. Ik had me er al op voorzien dat instructeur zou melden dat ik beter nog enkel uurtjes extra les zou volgen, maar na een rit van meer dan een uur in de omgeving van Brussel vond hij dat blijkbaar niet nodig.

Ons oefenmachinne was een Honda CBF 500. De snelheidsmeter op de motor loopt door tot 220 km/h en deze motor staat gekend als een beginners motor.

Ik vond het zalig om aan 50 tot 70 km/uur rond te rijden. Natuurlijk geraakte ik de eerste paar keren aan een rood licht niet terug opgestart, maar na een kwartiertje was dat voorbij.

Het is wel even schrikken als je aan gashendel trekt, je schiet immers vooruit en voor het je weet rijd je sneller dan toegelaten 50km/uur.

Het trouwens pas aangenaam rijden eenmaal voorbij de 50km/u. Op lagere snelheid is klooien met de gashendel en versnellingen om 30 a 40 km/u aan te houden. Eenmaal voorbij de 50 is het veel gemakkelijker om de motor op snelheid te houden.


Maar ik begrijp des te beter die duizenden hobbyisten die elk weekend hun ros van stal halen.

Erg praktisch is een klassieke motor niet: groot, log, zwaar, geen bescherming, je wordt vuil,... maar het is een zalig gevoel.